Historia terapii tańcem i ruchem w Stanach Zjednoczonych Ameryki sięga lat 40 XX wieku. Dwie z pierwszych praktykujących terapeutek tańcem i ruchem, Marian Chace (1896-1970) i Trudi Schoop (1904-1999), pracowały w szpitalach psychiatrycznych z osobami z zaburzeniami z kręgu schizofrenii.
Chace rozpoczęła swoją karierę jako tancerka, performerka i choreografka, studiując w renomowanej Denishawn School of Dance. Obserwując swoich uczniów, Chace zaczęła dostrzegać moc, jaką ruch posiada jako forma komunikacji, co zapoczątkowało przejście jej pracy z nauczycielki tańca na terapeutkę tańca. Chace zaczęła testować swoje teorie na temat tańca jako formy terapii najpierw z dziećmi z defaworyzowanych środowisk, a następnie, po drugiej wojnie światowej (od 1942 r.), jako wolontariuszka (od 1947 r. jako pierwsza terapeutka tańcem) w szpitalu psychiatrycznym St. Elizabeths w Waszyngtonie, pracując z osobami z zaburzeniami z kręgu schizofrenii.
Podczas gdy Chace działała na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, przybyła ze Szwajcarii Schoop rozpoczęła swoją pracę jako terapeutka tańca na zachodnim wybrzeżu. Jej praca była szczególnie inspirowana sztuką pantomimy, dzięki której Schoop potrafiła wcielać się w różne postacie i używać humoru do przetwarzania swoich osobistych konfliktów. W latach 40. po pracy wolontariuszki w szpitalu psychiatrycznym, Schoop rozpoczęła karierę jako terapeutka tańcem, również pracując z osobami chorymi na schizofrenię. Ich praca wpłynęła na pokolenia terapeutów tańcem i ruchem.
W kolejnych dekadach kształtująca się nowa forma terapeutyczna ulegała wpływom różnych teorii (np. teorii psychodynamicznej, humanistycznej) oraz badań nad zachowaniem niewerbalnym i rolą ciała w leczeniu problemów zdrowia psychicznego. W 1966 roku założono Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Tańcem (ADTA), którego pierwszym prezydentem była Marian Chace. ADTA rozpoczęło prace nad formalizacją profesji, co przyczyniło się do rozwoju standardów szkoleniowych i certyfikacyjnych, oraz kształtowania się instytucji szkolących. W roku 1977 terapia tańcem została zaprezentowana w Komisji ds. Zdrowia Psychicznego prezydenta Cartera, a w 1993 Oddział Medycyny Alternatywnej Narodowego Instytutu Zdrowia przyznał pierwszy grant na badania eksploracyjne mające na celu zbadanie wpływu i roli terapii tańcem u osób z chorobami medycznymi.
Obecnie ADTA jest jedyną organizacją w Stanach Zjednoczonych poświęconą profesji DMT, zrzeszającą członków z 50 stanów i terytoriów Stanów Zjednoczonych oraz z 39 krajów. Jej celem jest ustanawianie, utrzymywanie i wspieranie najwyższych standardów tożsamości zawodowej i kompetencji wśród terapeutów tańcem i ruchem poprzez promowanie edukacji, szkolenia, praktyki i badań na poziomie krajowym i międzynarodowym.
Profesjonalni terapeuci tańcem i ruchem są rejestrowani i certyfikowani przez Dance/Movement Therapy Certification Board (DMTCB). ADTA i DMTCB ustalają rygorystyczne standardy edukacji, doświadczenia i doskonalenia zawodowego dla terapeutów tańcem i ruchem. ADTA ustala i monitoruje standardy programów magisterskich oraz alternatywnych ścieżek szkoleniowych.
Profesjonalne szkolenie terapeutów tańcem i ruchem w USA odbywa się na poziomie magisterskim, a tytuł magistra jest ostatecznym stopniem naukowym. ADTA publikuje listę uczelni wyższych oferujących odpowiednie wykształcenie i szkolenie oraz ustanowiło procedurę zatwierdzania instytucji spełniających wytyczne dla programów magisterskich. Istnieją dwie ścieżki, które można obrać, aby zostać akredytowanym terapeutą tańcem i ruchem: poprzez ukończenie zatwierdzonego przez ADTA programu studiów magisterskich lub poprzez ścieżkę alternatywną.
Podczas zdobywania tytułu magistra terapii tańcem (2-3 lata studiów w pełnym wymiarze godzin), studenci muszą również odbyć praktykę (200 godzin), staż kliniczny (700 godzin) oraz superwizję pracy klinicznej. Po ukończeniu studiów magisterskich mogą ubiegać się o rejestrację jako Terapeuta Tańcem/Ruchem – R-DMT (Registered Dance/Movement Therapist). R-DMT oznacza osiągnięcie podstawowego poziomu kompetencji, sygnalizując zarówno pierwszy poziom wejścia do zawodu, jak i gotowość do zatrudnienia jako terapeuta tańcem/ruchem w klinicznym i/lub edukacyjnym środowisku. Obecnie ADTA akredytuje 7 instytucji akademickich: Antioch University (New England), Drexel University (Philadelphia), Lesley University (Massachusetts), Naropa University (Colorado), Pratt Institute (New York), Rider University (New Jersey) oraz Sarah Lawrence College (New York).
Alternatywna Ścieżka to samodzielny kurs studiów, który oferuje kilka różnych opcji spełnienia wymagań dotyczących uzyskania certyfikatu R-DMT. Osoby, które wybierają tę ścieżkę, muszą posiadać lub uzyskać tytuł magistra z akredytowanej instytucji akademickiej, oraz dodatkowo odbyć szereg kursów związanych z psychologią, terapią tańcem/ruchem, obserwacją i analizą ruchu, praktyką zawodową, stażem oraz superwizją. Po ukończeniu wymagań mogą ubiegać się o rejestrację jako Terapeuta Tańcem/Ruchem – R-DMT (Registered Dance/Movement Therapist).
Certyfikat Terapeuty Tańcem/Ruchem – BC-DMT (Board-Certified Dance/Movement Therapist) zatwierdzonego przez Radę Certifikacyjna (BC-DMT) można uzyskać po przyznaniu certyfikatu R-DMT, przy dodatkowych wymaganiach i doświadczeniu, tj. kkończenie 2400 godzin stażu/praktyki pod superwizja BC-DMT oraz pozytywnej ocenie opisu przypadku klinicznego lub esseju teoretycznego. BC-DMT jest zaawansowanym poziomem praktyki zawodowej, sygnalizującym zarówno drugi poziom kompetencji w zawodzie, jak i gotowość do udzielania szkoleń i superwizji terapeutow tańcem i ruchem, a także do prowadzenia praktyki prywatnej.
Terapeuci tańcem/ruchem pracują w szpitalach, placówkach opieki psychiatrycznej, ośrodkach rehabilitacyjnych, ośrodkach leczenia uzależnień, ośrodkach doradztwa i interwencji kryzysowej, ośrodkach poprawczych, więzieniach, centrach zdrowia, domach opieki, szkołach, oraz w praktyce prywatnej. Ich praktyka kliniczna jest również pod jurysdykcją odpowiednich organów stanowych, i często wymaga dodatkowych stanowych uprawnień lub licencji ponad R-DMT lub BC-DMT.
Członkowie ADTA oraz terapeuci tańcem i ruchem posiadający akredytację R-DMT lub BC-DMT są zobowiązani do przestrzegania Kodeksu Etycznego ADTA i Standardów Praktyki Etycznej. Kodeks definiuje odpowiedzialne zachowania zawodowe i zasady postępowania mające na celu ochronę pacjentów/klientów oraz służy jako model dla profesjonalnej praktyki terapii tańcem i ruchem.
Autorka:
Karolina Bryl, PhD, R-DMT/DMP, CMA, RSMT/E
Sloan Kettering Institute for Cancer Research – Integrative Medicine Service
brylk@mskcc.org