Program

Wykład otwierający jest owocem wielu rozmów, pytań i rozważań, jak mówić o psychoterapii tańcem i ruchem. To niełatwe zadanie, gdyż DMT/DMP nie ma jednego twórcy, lecz było kształtowane przez wielu prekursorów. Psychoterapia tańcem i ruchem jest jak tkanina, która splata wiele wątków i nitek. Niemałą zagadkę stanowi słowo taniec. Współcześnie kojarzone z nauką konkretnych kroków, przenosi rozumienie psychoterapii tańcem i ruchem w wymiar nauczania i choreografii. Czy tym właśnie jest? Jak rozumieć psychoterapeutyczny wymiar tańca? Kim są psychoterapeuci tańcem i ruchem? Jak łączą w swojej praktyce ugruntowaną wiedzę z zakresu psychologii i psychoterapii w ruchu?
Dziś historia zatacza koło, bo DMT/DMP w Polsce, to ludzie pochodzący z różnych wątków, a każdy z nich tka swoją unikalną, twórczą osobowością dalszy ciąg historii tej metody.

Rozwinięciem i integralną częścią wykładu będzie wystawa prezentowana we foie.

LBMS to system, który łączy myślenie, czucie i emocje i daje kreatywne możliwości.
Wykład będzie wprowadzeniem do czterech głównych kategorii, które go opisują oraz przykładach, w których są widoczne.
Podczas warsztatu Agnieszka zaproponuje rozgrzewkę, która nawiąże do jakości ruchowych
dotyczących odczucia siebie, uważności, kontroli, odpuszczenia. Wypróbujemy jak odczucie
przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej wpływa na bycie w relacji ze sobą i innymi.
Następnie będzie możliwe, by popracować z powracającą myślą, odnaleźć w ciele ruchową
zmianę i zaobserwować, jak wpływa ona zwrotnie na myśl.
Język ruchu pomaga dostrzec wzorce związane z tym, jak ktoś doświadcza świata
wewnętrznego. Ta dynamika może odzwierciedlać dawne historie, które poprzez język ruchu
mogą być wniesione do świadomości.
Pracując w ten sposób świadomie przyglądamy się i wspieramy zmianę wzorców, które
ukształtowały się dawno temu, a wciąż wpływają na teraźniejszość.
Stopniowa zmiana na poziomie ja cielesnego przenosi się na stan emocjonalny i myślenie.
Poruszymy się i wypróbujemy tę ideę.

Co sprawia, że terapia pomaga w cierpieniu i sprzyja polepszeniu jakości życia?
Czym jest relacja między klientem a terapeutą oraz co ją odróżnia od innych relacji?
Skorzystamy z perspektywy psychodynamicznej i DMP – wskazując na podobieństwa i różnice między nimi.

Warsztaty oparte będą na krótkich doświadczeniach ruchowych zapraszających do przyglądania się sobie w relacjach z innymi, rozpoznawania swoich sposobów na nawiązywanie kontaktu.
Będziemy włączać aspekty cielesne, ruchowe i mentalne.

Psychoterapia Tańcem i Ruchem, która angażuje w proces psychoterapeutyczny ciało i umysł może być skuteczną metodą pracy z pacjentami mającymi trudność z akceptacją własnego ciała. Metoda ta daje możliwość budowania poczucia granic, urealniania obrazu siebie oraz znajdowania zasobów wewnętrznych. Dodatkowo pacjent ma okazję wzmacniania poczucia własnej wartości. Sesje wydają się być bardzo pomocne w integrowaniu życia wewnętrznego oraz przeżywanych uczuć. Dodatkowo pomagają w radzeniu sobie z napięciem wewnętrznym pacjentów oraz daje możliwość poszerzenia swoich zakresów ruchowych. W części werbalnej możliwe jest omówienie problemów, które nosi w sobie Klient, a które powodują w nim lęk, niepokój i inne nieprzyjemne w odczuciu emocje.

Doświadczenia przytłaczające przytrafiają się właściwie każdemu z nas w toku życia. Ich
efekty zapisują się nie tylko w pamięci poznawczej, ale przede wszystkim w pamięci naszego
ciała. W gabinetach często spotykamy się z osobami, u których takich doświadczeń mogło
być nadzwyczaj dużo, co może w większym stopniu prowadzić do powstania objawów
psychosomatycznych czy przymusu odtwarzania pewnych doświadczeń. W pracy
z doświadczeniami przytłaczającymi, by móc w pełni zintegrować je na różnych poziomach
mózgu, szczególnie istotne jest uwzględnienie ciała oraz uważność, by nie doprowadzić do
ponownego przytłoczenia.
Warsztat obejmie krótkie wprowadzenie teoretyczne, wyjaśniające w jaki sposób takie
zdarzenia mogą wpływać na układ nerwowy, oraz ucieleśnione doświadczenie i eksplorację
przez uczestników technik, które wspierają budowanie kontenera i integracji. Dotkniemy
oscylacji pomiędzy pobudzeniem współczulnym, a regulacją przywspółczulną oraz ćwiczeń
somatycznych wzmacniających ugruntowanie, centrowanie oraz granice.

Psychoterapia tańcem i ruchem to nurt, który zakłada, że ciało i umysł są nierozłączne oraz że ruch odzwierciedla stan emocjonalny poruszającej się osoby. Celem metody jest wspomaganie rozwoju poprzez zmiany w ruchu, które mają prowadzić do zmian w psychice. Proces leczniczy ma doprowadzić do usunięcia lub zmniejszenia nasilenia objawów chorobowych.
Celem wykładu jest przedstawienie opisu przypadków pacjentów leczonych w oddziale ogólnopsychiatrycznym, którzy uczestniczyli w sesjach grupowych psychoterapii tańcem i ruchem oraz analiza wpływu psychoterapii na ich proces leczenia. W wymienionym oddziale przebywają osoby będące w kryzysie psychicznym w następstwie dekompensacji w przebiegu choroby. Oddział jest dedykowany pacjentom z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej, zaburzenia afektywnego dwubiegunowego oraz zaburzenia depresyjnego nawracającego. Wszyscy pacjenci Oddziału są poddawani farmakoterapii. Część z nich, poza psychoterapią tańcem i ruchem miała spotkania z psychologami, które najczęściej przybierały formę terapii wspierającej.