Psychoterapia Tańcem i Ruchem rozwija się w Europie od lat 30 tych ewoluując i zmieniając się wraz ze zmianami zachodzącymi w psychoterapii i w kulturze. Początki metody łączą się z powstaniem tańca współczesnego. Analizowanie ruchu człowieka, odkrywanie niewerbalnego wyrazu emocji, artystyczne poszukiwania ruchu naturalnego, autentycznego, nieuchronnie doprowadziły do zainteresowania tym jak wewnętrzny świat przeżyć człowieka wyraża się i transformuje poprzez ciało, ekspresyjny ruch i taniec. Rozwój terapii tańcem i ruchem wiązał się z integrowaniem teorii psychologicznych i odkryć w obrębie innych nurtów psychoterapeutycznych, a także badaniem i opisywaniem czynników leczących w terapii tańcem i ruchem.
W poszczególnych krajach europejskich terapia tańcem i ruchem rozwijała się własnymi ścieżkami i z różną intensywnością. Potrzeba współdziałania i profesjonalnego rozwoju metody doprowadziły do powstania w latach 1994-1995 europejskiej sieci DMT (ang. dance movement therapy). W kolejnych latach przedstawiciele krajowych stowarzyszeń terapii tańcem i ruchem i instytucji szkolących oraz akademiccy badacze odbyli szereg spotkań przyglądając się profesjonalnym standardom terapii tańcem i ruchem, zagadnieniom etycznym i standardom szkolenia terapeutów. Zaowocowało to powstaniem w 2010 roku Europejskiego Stowarzyszenia Terapii Tańcem i Ruchem (EADMT, European Dance Movement Therapy Association).
EADMT zrzesza stowarzyszenia terapii tańcem i ruchem reprezentujące poszczególne państwa europejskie, obecnie licząc 30 członków. Rodzaj członkostwa w EADMT uzależniony jest od istniejących standardów terapii tańcem i ruchem w tym standardów szkolenia, kodeksu etycznego i rejestru terapeutów. Najwyższe pełne profesjonalne członkostwo ma aktualnie 12 krajów, w tym Polska.
Polskie Stowarzyszenie Psychoterapii Tańcem i Ruchem jest jednym z członków założycieli EADMT, aktywnie działając w strukturach stowarzyszenia europejskiego od początków jego istnienia. Ma też najwyższy status pełnego profesjonalnego członkostwa wynikający z wysokich standardów zawodu i standardów szkolenia.
EADMT trwale pracuje w kierunku profesjonalnego rozwoju zawodu poprzez m.in:
– tworzenie wspólnych standardów szkolenia z uwzględnieniem indywidualnych uwarunkowań poszczególnych państw
– wspieranie działań w kierunku uregulowania zawodu terapii tańcem i ruchem w poszczególnych krajach i na szczeblu europejskim
– rozwijanie etycznych standardów wykonywania zawodu
– prowadzenie bazy badań naukowych w dziedzinie terapii tańcem i ruchem w Europie
– wymianę wiedzy i doświadczeń, prowadzenie wspólnych projektów edukacyjnych
Terapia tańcem i ruchem w poszczególnych krajach europejskich rozwijała się znajdując osadzenie w systemach ochrony zdrowia i edukacji oraz uregulowaniach formalno-prawnych w dwóch głównych kierunkach: psychoterapii oraz terapii poprzez sztukę. W przeprowadzonym w 2021 roku badaniu obejmującym 28 europejskich krajów (zrzeszających ok 2 500 terapeutów łącznie), w 6 krajów terapia tańcem i ruchem miała pełne uregulowanie w prawie krajowym, w 4 częściowe, w 17 nie miała takiego statusu. W 5 krajach były to regulacje ministerstwa zdrowia, w 3 ministerstwa edukacji i po 1 ministerstwach przemysłu i rozwoju ekonomicznego, badań i innowacji, polityki społecznej oraz krajowego organu ds. kwalifikacji (2 państwa miały podwójne regulacje).
Zawody psychoterapeuty i arte-terapeuty były uregulowane w około 70% uczestniczących w badaniu krajach. Przedstawiciele 22 krajów znajdowali zatrudnienie zarówno w praktyce prywatnej jak i w instytucjach państwowych, a 5 krajów tylko w prywatnych instytucjach. Obecnie EADMT prowadzi szeroko zakrojone badanie, którego celem jest stworzenie mapy pokazującej w skali europejskiej i w poszczególnych krajach miejsca pracy terapeutów tańcem i ruchem oraz populacje klientów / pacjentów z jakimi pracują.
W ramach wymiany wiedzy i doświadczeń EADMT organizuje co 2-3 lata europejską konferencję EADMT, a obecnie uczestniczy w projekcie DanceCare Erasmus Plus, którego celem jest wypracowanie opartych na metodach terapii tańcem i ruchem narzędzi wsparcia i przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu profesjonalnych i nieprofesjonalnych opiekunów osób starszych.
Wracając do początków, rozwój terapii tańcem i ruchem związany był z uniwersalnością języka ciała i potencjałem porozumiewania się poza słowami. Różne ścieżki rozwoju i uregulowań prawnych psychoterapii tańcem w poszczególnych krajach europejskich nie zmieniają tego co leży u podstaw tego podejścia terapeutycznego: leczącego potencjału wsłuchiwania się w to co mówi ciało, wzmacniania integracji psycho- fizycznej człowieka oraz siły leżącej w dzieleniu się swoim ruchem/ doświadczeniem i bycia w tym przyjętym i zobaczonym.
Autorka:
Izabela Guzek, Certyfikowana Psychoterapeutka i Superwizorka Psychoterapii Tańcem i Ruchem, Współzałożycielka Ośrodka Iba, Członek zarządu EADMT
Śledźcie nas na naszych mediach społecznościowych.